top of page
Zoeken
  • Foto van schrijverMark-Sophie-Feline-Carice

Dag 8 - Apache Trail

Bijgewerkt op: 8 aug. 2018

Onze hotelkamer is verre van koel. Ja, het is misschien 10-15 graden koeler dan buiten. Maar daarmee is het nog steeds rond de 30 graden in onze kamer. We moeten hier gaan slapen. Bedden zijn ook best klein, normaliter wel gezellig maar nu met de hitte moet ik niet denken aan dat grote warme lichaam van Mark in mijn buurt. Carice wil graag bij Mark liggen, ik ga een nachtje bij Feline in bed.

Het is vechten om een plekje vlakbij de airco. Feline is er op een stoel gaan zitten, maar gaat ijsklontjes op de gang halen voor extra verkoeling. Mark grijpt nu zijn kans en gaat een bedje maken tegen de airco aan, met de dekens die op bed liggen en we natuurlijk toch niet gaan gebruiken😤. Waarom liggen ze überhaupt op bed!

Het bevalt blijkbaar niet, want een paar minuten later ligt hij weer op bed. Carice neemt nu zijn plek in. Ik lig het allemaal te bekijken op bed, we hebben er wel lol om. Ik ben ook moe en heb niet zo’n probleem met slapen in deze hitte. Sterker nog, het blijkt mijn beste nacht te worden tot nu toe! Normaal ben ik rond 03:00/04:00 uur klaarwakker, maar nu slaap ik aan 1 stuk door en word ik als eerste wakker om 07:45.


We rijden vandaag rond 09:00 uur weg, eerst gaan we langs de Walmart voor wat boodschappen voor lunch en water en we tanken weer. We rijden richting de Apache trail, een oude indianenroute. Het eerste stoppunt is Goldfield, een oud western dorpje waar de tijd heeft stil gestaan. Het ziet er allemaal uit alsof je in western beland bent. We maken wat foto’s en halen een crushed ice limonade. Best lekker maar erg zoet; het glazuur springt spontaan van je tanden.


Volgende stop is Canyon Lake waar we een verfrissende duik nemen. Daarna stoppen we nog diverse keren om foto’s te maken van de gave cactussen en de Roosevelt Dam aan het einde van de trail. Onderweg komen we nog 3 vechtende Big Horn Sheeps tegen. Wat een enorm geluid maakt dat als ze met die hoorns tegen elkaar klappen.

Het park staat vol met Saguaro cactussen. Wikipedia leert ons: De Saguaro is een reuzencactus en kan meer dan twintig meter hoog worden, maar groeit erg langzaam; pas na zo'n zeventig tot tachtig jaar krijgt een cactus zijn eerste vertakkingen.

Daarna moeten we nog ruim 2,5 uur rijden om bij ons volgende hotel in Sedona te komen. We zien het landschap veranderen en op een gegeven moment de rode rotsen verschijnen. Bij aankomst gaan de meiden naar het zwembad, wij pakken nog een beetje uit en gaan daarna ook richting zwembad.

We gaan eten bij een pizzeria op loopafstand. Ik bestel een salade en eet van de meiden een paar stukjes pizza mee. Ze zijn erg erg lekker, maar uiteraard weer aan de grote kant.









229 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page